Desiree

In de afgelopen jaren zijn er verschillende dingen verandert wat betreft het wonen Desiree. Aantal meubels zijn vervangen, zoals de lila stoel.

Toen Desirée eenmaal wist wanneer ze de sleutel van haar appartement zou krijgen, was ze snel klaar met het uitzoeken van de meubels. Ooit was ze met de familie in Peer in België geweest en daar moest alles worden gekocht. Het werd een lange maar leuke dag. Desirée heeft een vrolijke en eigenzinnige smaak. Met een knalgele keuken, rode eetkamerstoelen en een rode fauteuil voelt Desirée zich helemaal thuis in haar appartement.

“Ik vind alles leuk in mijn appartement. De tv-tafel had ik al en vind ik nog steeds mooi.”

Desirée heeft het erg naar haar zin in het Droo-huus. Ze houdt van de gezelligheid om samen dingen te doen. Of het nu zingen is voor een jarige, spelletjes in de Huiskamer of samen kerst vieren, als er iets te doen is, is Desirée erbij als het kan.

“Op maandag-, dinsdag-, donderdag- en op vrijdagochtend werk ik daar. Echt heel leuk. De appeltaart daar is beroemd.”

Als ik vraag wat Desirée op woensdagochtend doet is het snelle antwoord: “uitslapen!”. Na het uitslapen wordt het appartement gepoetst, samen met de begeleiding. De rest van haar vrije tijd is Desirée druk met haar hobby’s. Ook komt er met regelmaat een vrijwilliger langs om leuke dingen met Desiree te ondernemen maar ook haar vaardigheden op gebied van lezen en schrijven te onderhouden.

Nu gaat ze heel regelmatig naar ouders voor een kopje koffie en een spelletje “Samen met mijn vader en moeder kaarten of dobbelen, dat vind ik gezellig.” Ook in de Huiskamer van het Droo-huus worden veel spelletjes gespeeld: “Mens erger je niet en sjoelen bijvoorbeeld”.

Desirée hoefde niet echt te wennen in het Droo-huus. “Miriam en ik zijn al heel lang vrienden en Edwin ken ik ook al lang.” Dat maakte de overgang wel makkelijker. Aan de anderen heeft ze langzaam kunnen wennen door de vakanties en de trainingen die ze samen hebben gedaan. Inmiddels kent ze de rest van de bewoners ook goed. “Daarom is het zo leuk om hier te wonen, gezellig met iedereen samen leuke dingen doen.” Ook de begeleiding vindt ze heel aardig, met een grote glimlach vertelt Desirée: “ik word hier wel een beetje veel verwend”.

Eigenlijk tot de laatste dag. Pas toen de limousine kwam voorrijden, de deuren open gingen en de andere bewoners begonnen met juichen, was het goed. Ze is ingestapt zonder verder achterom te kijken en het grote avontuur kon beginnen. Als ik naar Desirée kijk, zie ik haar dromerig kijken en ze zucht: “dat zou ik nog wel een keer willen, maar dan rustig”. Ik vraag haar wat ze bedoelt met rustig en Desirée legt uit dat toen ze bij het Droo-huus aankwamen ze allemaal de limousine zijn uitgestormd naar de voordeur. Dat stukje zou ze nog wel een keer willen doen, maar dan rustig lopen naar deur.

’s Morgens maakt Desirée in haar appartement het ontbijt en brood voor de lunch. Zelf kookt ze niet, maar ze eet gezellig mee in de Huiskamer.

“Ze koken hier heel lekker.” Wassen doet ze samen met de begeleiding en de boodschappen die ze nodig heeft haalt ze meestal zelf. “Alles zit hier om de hoek, erg handig.”

Desiree is verzot op voetbal ze kijkt naar het Nederlands elftal, Vitesse en Volendam zijn favoriet.  Ik vraag me af of dit iets te maken heeft met haar liefde voor Jan Smit. Ze zegt van niet, maar ik betwijfel het want haar ogen glimmen al bij het noemen van zijn naam. Alle liedjes van Jan Smit kan ze meezingen. Nick & Simon vind ze wel aardig, maar Jan Smit is favoriet. Toen de Burgemeester het Droo-huus kwam bezoeken, heeft ze voor hem ook een nummer van Jan Smit gezongen. Desiree laat niet vaak een gelegenheid voorbij gaan om een optreden van haar favoriete zanger te geven.

Het blijft lang stil. Met zoveel mogelijkheden is het moeilijk om iets te kiezen. Met mooi weer een dagje met z’n allen naar het strand zou kunnen. Maar ineens is ze eruit! Ze zou iedereen meenemen naar het Casino, in de witte limousine.