Het appartement van Miriam ligt op de eerste verdieping. In de gang hangt een prachtige foto van Miriam en haar zus Annemarie. Miriam is gek op haar jongere zus: “ze komt hier ook wel eens thee drinken en dat vind ik leuk”. Aan de muur hangen twee prachtige schilderijen, één met ganzen en één met een levensecht varken. Als ik er naar vraag vertelt Miriam vol trots dat haar moeder deze heeft gemaakt.
Het appartement ziet er erg mooi uit. De kasten, tafels en de keuken zijn helemaal op elkaar afgestemd. Miriam vond het niet makkelijk om ineens alles uit te zoeken voor het nieuwe huis. “Gelukkig hebben papa en Annemarie me hierbij geholpen.” Miriam’s vader vertelt dat ze als een blok is gevallen voor de bank. Toen ze de bank zag staan was de keuze gelijk gemaakt en hierna was ze er niet meer vanaf te brengen. Miriam en haar moeder hebben samen de badkamer en de keuken uitgezocht.
Miriam wilde graag op zichzelf gaan wonen, maar vond het tegelijkertijd moeilijk om het ouderlijkhuis te verlaten. Na de verhuizing is ze heel snel gewend en nu vindt ze het super leuk dat haar vader bij haar koffie kan komen drinken. Als het mooi weer is, fiets ze naar haar ouderlijk huis en gaat Miriam bij haar vader koffie drinken en mee de hond uitlaten.
Haar ogen beginnen te glimmen en ik hoor een duidelijke “Ja!”. Op mijn vraag waarom het dan zo leuk is, blijft het eerst even stil, maar haar antwoord spreekt voor zich: “iedereen is heel lief voor elkaar en we doen heel veel leuke dingen samen”. Miriam vertelt dat ze ’s morgens in haar appartement ontbijt en het brood voor de lunch maakt, behalve in het weekend. Dan eten ze tussen de middag altijd samen in de Huiskamer. ’s Avonds eet ze samen met de anderen in de Huiskamer. “Soms mag ik kiezen wat we dan eten. Ik ben gek op shoarma.” Af en toe kookt ze met iemand van de leiding in haar eigen appartement. Ze gebruikt dan het kookboek dat van haar moeder is geweest. Als ze mag kiezen, gaat ze het liefst elke dag uit eten met alle bewoners.
Een dag per week werkt ze bij de Wieken in Zevenaar. Hier is ze vooral creatief bezig. Twee dagen per week is ze te vinden bij NCPG manege ’t Biobos. Hier verzorgt ze de paarden, mest ze de stallen uit en helpt ze de klanten in de kantine. “Op dinsdag krijg ik zelf paardrijles.” Verder werkt ze nog anderhalve dag bij het Kruidvat. Een middag is ze vrij en die gebruikt ze om haar appartement schoon te maken, samen met de leiding. Ook bij de was en het halen van de boodschappen krijgt Miriam hulp van de leiding. Zelf helpt ze de leiding ook graag mee. Als er bijvoorbeeld een teamvergadering is, brengt ze iedereen koffie en thee.
Miriam helpt graag mee in de moestuin, maar de rest van de tuin laat ze liever over aan de jongens. Bij het aanleggen van de tuin heeft ze dan ook vooral gezorgd voor koffie en thee voor de harde werkers. Iedere maandag stapt ze in het Droo-huus op de hometrainer en op vrijdag gaat ze met Hans, Freek en iemand van de leiding fitnessen in de sportschool. Verder gaat ze graag naar de danssoos. Dit is een keer in de twee weken en iedere keer weer een soort reünie met de meiden waarmee ze op school heeft gezeten. Ze is gek op muziek en het liefst draait ze muziek van Metallica, net als Guus. Sinds ze met Marja en Edwin naar de musical van Ciske de Rat in het theater in Scheveningen is geweest, heeft ze die muziek ook vaak aanstaan. In de Huiskamer doet ze meestal mee met de spelletjes die worden gespeeld en vindt zij het leuk om mee te knutselen. Ook kijkt ze graag naar de Nederlandse soaps op televisie. “Of naar een dvd, daar heb ik er heel veel van.” Miriam staat op en maakt een kastdeur open zodat ik het kan zien en inderdaad, ze heeft een mooie verzameling dvd’s.
“Ik hoor bij de groep Blauwe vogels en we doen heel veel leuke dingen samen.” Miriam vertelt over het kamp en het kampvuur, de vele spelletjes die ze doen en de liedjes die ze samen zingen. Het is duidelijk te merken dat ze bij de scouting in haar element is. Op vakantie gaan is ook een grote hobby van Miriam. “Met Flow ga ik overal naar toe.” Miriam’s vader legt uit dat Flow-reizen speciale vakanties organiseert en Miriam al vaak is mee geweest. Zodra het boek met het aanbod binnen is, zoeken ze samen een leuke reis uit en Miriam is ondertussen al in aardig wat landen geweest. Oostenrijk, Spanje, Turkije, Frankrijk, Zuid-Engeland en afgelopen jaar was Toscane in Italië de bestemming. Ik vraag aan Miriam of ze ook wel eens terug gaat naar waar ze al op vakantie is geweest. “Nee, als ik er ben geweest heb ik het gezien en ga ik daarna naar iets nieuws. De volgende vakantie is naar Denemarken, maar eerst ga ik nog een weekend weg met mijn papa. Dat vind ik ook leuk.”
Als ik Miriam vraag wat ze zou doen als ze één dag de baas van het Droo-huus zou zijn, blijft het heel lang stil. Ze zou misschien naar de bioscoop gaan. Maar daarna kom het echte antwoord. “Ik hou er niet van om de baas te spelen” zegt ze lachend.